Allt að gerast

Þá eru mamma og pabbi komin til okkar og var alveg frábært að fá þau.....Hermann taldi niður dagana þangað til þau komu og hefur afi Hreinsi ekki fengið frið í eina mínútu frá því að leika við hann og spila:) Mamma og pabbi komu klifjuð af íslensku góðgæti handa okkur....kjöt, kex, nammi, flatbrauð og margt margt fleira kom upp úr töskunum og fékk Hermann líka pakka sem hann var alsæll með. Takk fyrir okkur elsku mamma og pabbi, takk Harpa og Siggi fyrir sippubandið og takk Erla og Óli fyrir skírnarkjólinn og fötin:)

Af prinsunum mínum er það að frétta að Hermann fór í mat hjá talpædagoginum í gær og munum við svo hitta hana í næstu viku ásamt leikskólakennaranum og ákveða þjálfunina. Siggi Kalli fór á mánudaginn í rannsóknina hjá sérfræðingunum frá sjúkrahúsinu í Randers og fékk góða og ítarlega skoðun. Niðurstaðan er sú að hann er með of slappan efri búk (ekki bara hálsinn) og óeðlilega taugaspennu í vinstri fæti þannig að hann mun byrja í sjúkraþjálfun strax á mánudaginn. Þau voru hins vegar fullviss um að greindin væri í lagi þar sem hann er með svo gott augnsamband, fylgist vel með öllu í kringum sig, brosir og hjalar. Þar sem ekki er ráðlagt að setja svona ung börn í skanna þá vilja þau bíða með það. Við eigum svo að hitta þau aftur í janúar og þá verða þau búin að ræða við sjúkraþjálfarann um hvort að þess verði þörf eða hvort hann verði búinn að vinna upp styrk með réttum æfingum. Semsagt allt að gerast og verð ég að viðurkenna að þetta tekur pínu á mann.....maður er nefnilega vanur að vera "hinum megin við borðið". En auðvitað eru strákarnir mínir þeir flottustu og duglegustu í öllum heiminum og veit ég að þeir eiga eftir að brillera í allri sinni þjálfun. Þeir eru hraustir að öðru leyti, glaðlyndir og hamingjusamir, og það er fyrir mestu.

Á sunnudaginn á svo að skíra Sigga Kalla og fara næstu dagar í að undirbúa skírnarveisluna. Skírnin er mikil trúarleg hátíð hér í Danmörku og er meira gert úr henni en á Íslandi, sem er frábært. Munu 2 önnur börn verða skírð í sömu messu, eitt íslenskt og eitt danskt. Það voru einnig þrjú börn þegar Hermann var skírður á sínum tíma og fannst okkur það voða gaman þannig að við hlökkum mikið til:) 

Nóg að gera á Hesteyri!

Já það er nóg að gera....sérstaklega við að fylgjast með bankastofnunum Íslands fara á hausinn hverri á fætur annarri. Við höfum fylgst með fréttum í gegnum netið og verður að viðurkennast að maður verður pínu svekktur þegar sparipeningur manns minnkar stórlega á "öruggum" sjóðsreikningi, þegar allt verðlag hér snarhækkar í kjölfar falls krónunnar og þegar maður getur ekki einu sinni fengið danskar krónur frá Íslandi þar sem búið er að loka fyrir gjaldeyrisviðskipti og eiga þá á hættu að lenda illa í dönsku bönkunum hérna eins og sumir Íslendingar hafa lent í.
En ég hef ákveðið að taka þessu ástandi með æðruleysi og hugsa til þess hvað maður er nú samt heppinn. Við erum öll við góða heilsu, eigum nóg að borða, þak yfir höfuðið, góða vini og fyrst og fremst frábæra fjölskyldu sem er mikilvægara en allt annað og þakka ég Guði fyrir það á hverju kvöldi.

Annað sem tekur tíma minn hér í Danaveldinu er líkamsræktin, en ég hef reynt að fara daglega og hreyfa mig. Gerði mig meira að segja að stóru fífli í gær í pallaleikfimi. Við Steinunn mættum sprækar inn í salinn 5 mín. of seint og komumst að því eftir að hafa hoppað í þónokkra stund án þess að ná einu spori rétt að við værum í síðasta tímanum af þriggja mánaða prógrammi.......já sæll!! Konurnar í salnum voru búnar að æfa sporin í þrjá mánuði og má hreinlega segja að við Steinunn vorum eins og beljur á svelli í þessar 50 mínútur.....þar að auki var ég fremst í salnum því það var eina lausa plássið. Jeminn hvað ég vildi eiga þetta á video, þá væri nóg að horfa á það til að gleyma ástandinu á Íslandinu, hehe:)

Svo er margt í gangi hjá strákunum okkar þessa dagana.....Siggi Kalli fer í frekari skoðun þann 20. október hjá sérfræðingum út af hálsvöðunum en sem betur fer finnst okkur hann vera allur að styrkjast. Hann er því miður hálf lasinn núna eftir 3ja mánaða sprautuna sem hann fékk í gær og hefur grátið mikið í kvöld og í gærkvöldi...litla skinnið. Mikið er erfitt að horfa upp á barnið sitt gráta svona sárt.
Hvað Hermann Veigar varðar þá er hann í ferli núna á leikskólanum út af málþroskanum. Bæði talþjálfi og tvítyngisráðgjafi eru búnir að hitta hann í leikskólanum og mun hann að öllum líkindum byrja í talþjálfun innan skamms. Þeim finnst honum ekki fara nógu hratt fram í dönskunni og einnig er hann mjög óskýr í tali, bæði í íslensku og dönsku. Hann mun því fara aftur í heyrnarmælingu núna í byrjun nóvember að ósk talþjálfans og bíðum við bara eftir fundi með honum núna á næstu dögum. Það má því með sanni segja að við erum mjög fegin að heilbrigðiskerfið sé frítt hérna í Danmörku.......en þó svo væri ekki þá myndi maður að sjálfsögðu ekki hika við að borga þá þjónustu sem gullmolarnir okkar þurfa þessa dagana.

Síðan er mjög stutt þangað til mamma og pabbi koma til okkar, en þau koma 21. október, sama dag og við Raggi eigum 10 ára trúlofunarafmæli og hlökkum við mikið til að fá þau til okkar. Það verður frábært að hafa þau hjá okkur þegar Siggi Kalli verður skírður þann 26. október:)

Þangað til næst....hvenær sem það verður;)